EROİN GÜNCESİ

Çocukken bana hep yaşına göre olgun bir kız derlerdi. Hep en büyük bendim,benden küçüklere örnek olmak zorundaydım, okulda başarılı olmak zorundaydım. Yanlışlık, yaramazlık, afacanlık yapamazdım. Konuşmaya başlar başlamaz, düzgün cümlelerle, Anadolu’da geziyor olmamıza rağmen İstanbul türkçesiyle konuşuyordum. Böyle bir çocukluğun ardından ergenliğimle birlikte denge bozuldu. Çünkü büyük bir ihmal, unutulan bir şey vardı:SEVGİ! Bende bu açığımı hep dışarıda karşılamaya çalıştım. Başvurduğum her duvar için başımda bir yumru oluşmuştu. Ama artık yumru oluşabilecek normal bir zemin kalmadığından yada beynim yekpare bir yumruhaline geldiğinden olsa gerek insanlardan uzak durmaya, en fazlası minimum düzeyde ilişki kurmaya karar verdim. Bu asosyallik benim gibi bir insan için çok vahimdi ama kendimi zorluyor, kendimden başka kimseye zarar vermemeye çalışıyordum.
Belli bir kültür ve terbiye ile büyütülmüş, maddi sıkıntı çekmemiş ama hep en çalışkan, en olgun, en terbiyeli olmak zorunda kalmış çocuklardık. Çoğumuzun ailesi ya boşanmış yada çocukları yani bizler yüzünden ayrılamadıkları için senelerce kavga gürültü birbirlerine katlanan ebeveynlerdi. Bize pahalı oyuncaklar alıp güzel okullarda okutmuşlardı. Bizler de bir zamanların en iyi öğrencileri olmuş, zekamızı, yeteneklerimizi ispatlamış, onların deyimiyle bir noktadan sonra kötü arkadaşlar falan yüzünden sapıtmıştık. Hiçbir anne baba kendinde kusur aramıyor, hep aynı tekerlemeyi söylüyordu: Çalıştım, çabaladım, yemedim yedirdim, okusun, adam olsun diye elden geleni yaptım, bir dediğini iki etmedim ama şimdi onun bize yaptığına bak, vallahi yaşlandım, çöktüm, ölümüm bu çocuk yüzünden olacak, doktor, hastane her şeyi denedik gene başlıyor, gene kullanıyor...

İNTİHAR, UMUTSUZLUK İLE CESARETİN KESİŞTİĞİ YERDE GERÇEKLEŞİR!

Bu kitabı okuduğumda çok etkilenmiştim. Hele de yazarın kendisi olduğunu öğrendiğimde ve kitabı yayınlandıktan iki hafta sonra öldüğünü öğrenince çok etkilenmiştim.Allah kimsenin başına bu tür olaylar vermesin.
Ben bu kitabı okuduğumda üniversiteyi yeni bitirmiştim.Nereden çıktı bu kitap şimdi derseniz. Bu kitabı okuduğumda beni en etkileyen bölümünü o zamanki bilgisayarıma kaydetmişti.Bu o bölüm. Kardeşimde o bilgisayarı boşaltırken benim yazılarımı bir klasörde toplamış ve saklamış. Bir hafta önce ortaya çıkardı. O dosyada daha neler var hepsini paylaşmak istiyorum sizlerle. İki gün önce yazdığım o hikayede bu dosyadandı.
Bu sırada kardeşime teşekkür ederim. Arada bir böyle süprizler yapmaya bayılır.Üzerinden seneler geçti. Ben bile unutmuştum.